Baile Átha Cliath (Δουβλίνο)

Μια χαρά η Ολυμπιακή (Aer Lingus) της Ιρλανδίας, ωραίες αναταράξεις πάνω από τις Άλπεις, ακατανόητα αγγλικά αεροσυνοδών, το ξεχασμένο ηλιακό φως των αρκτικών παράλληλων στο βάθος τα μεσάνυχτα. Και βροχή καλωσορίσματος λίγο πριν την ολίγον άτσαλη, Irish pilot προσγείωση. Ταξιτζής μαύρος, αγγλικά πολύ χειρότερα από τα δικά μου, μετά διαπίστωσα ότι πέσαμε σε εταιρεία ταξί μεταναστών εξ Αφρικής. Fáilte (Καλώς ήλθατε).

Έτριβα τα μάτια μου: το Δουβλίνο, πρωτεύουσα ευρωπαϊκής χώρας, ήσυχο, αραιοκατοικημένο, «μα εδώ είναι το κέντρο;» και φυσικά καθαρό, τακτοποιημένο, σκόνη μηδέν, τα σύννεφα τρέχουν τρελά, ο καιρός αλλάζει δέκα φορές ημερησίως: ήλιος- αέρας-συννεφιά- ψιχάλα- ήλιος και βροχή- ήλιος. Κοντομάνικο- μακρυμάνικο- μπουφάν- φούτερ- κοντομάνικο, Ιούλιος 11- 21 βαθμούς Κελσίου.

Δεν θα απαριθμήσω τα μνημεία και μουσεία. Μόνο σημεία και λεπτομέρειες που καμιά φορά είναι πιο πολύτιμες:

1. εθνικό ποτό: μπύρα Guinness. Κατανάλωση μπύρας: 131 λίτρα/ άτομο τον χρόνο. Το weekend τραγουδάνε, ανεβαίνουν σε καρέκλες, γελάν με το παραμικρό, ελληνικώς εννοούμενη (ψευτο-)αξιοπρέπεια μηδέν.

2. Τσιγάρο μόνον έξω. Και σε λίγα δωμάτια ξενοδοχείων.

3. Συγκοινωνίες φτιαγμένες για διπλάσια σε πληθυσμό πόλη.

4. Υπάρχουν 3θέσια ταξί-ποδήλατα δωρεάν (!) που κάθε ένα το συντηρεί μια εταιρεία.

5. Φαγητό μέτριο και ακριβούτσικο για μας, ένα γυράδικο θα έκανε χρυσές δουλειές.

6. Όλοι παίζουν έγχορδα όργανα- ροκ, φολκ, τζαζ- ενίοτε στον δρόμο με καπελάκι, δίχως να είναι ανάπηροι, αθίγγανοι ή ντροπαλοί.

7. Το ροκ είναι απλά στο αίμα τους. Για δες: Rory Gallagher, Van Morrison, Phil Lynott, Sinead O Connor, U2, Bob Geldof, Cranberries, Pogues, κλπ. Δεν είναι πολλοί για μια χώρα 4 εκατομμυρίων;

8. Εργατικά, γεωργιανά και γυάλινα κτίρια, όλα το ένα δίπλα στο άλλο. Το αποτέλεσμα εξαιρετικό. Ας παν μια βόλτα οι δικές μας Εφορίες Αρχαιοτήτων και οι υπέρμαχοι της νεκρής παράδοσης.

9. Οι Κέλτισσες είναι όμορφες.

10. Όλες οι επιγραφές είναι γραμμένες πρώτα στα κέλτικα και μετά στα αγγλικά.

11. Υπάρχουν διάχυτα: επαγγελματισμός, τιμιότητα, αφέλεια και η προσμονή της ώρας του pub.

12. Η αίθουσα της βιβλιοθήκης του Trinity (μπαίνεις με εισιτήριο), έχει καμιά 50αριά προτομές. Πρώτοι πρώτοι είναι οι Έλληνες φιλόσοφοι.

13. Η προσβάλλουσα την κοινή νοημοσύνη τιμολόγηση σε .99 € ήταν σπάνια. Οι εκπτώσεις ήταν εκπτώσεις.

14. Όλα τελειώνουν τις καθημερινές στις 10.00 μμ περίπου, ωράριο καταστημάτων 10.00-18.00 ή κάτι τέτοιο.

Μου φάνηκε ότι, δίχως να έχουν το εκνευριστικό φλεγματικό στυλ της ομπρέλας, του ημίψηλου και τον έμφυτου σνομπισμού των Βρετανών, πήραν από αυτούς κυρίως τα καλά στοιχεία: οργάνωση και σαφήνεια. Δεν θέλω να πω ότι είναι μια συμπαθέστερη Αγγλία. Είναι Ιρλανδία, φιλική, περήφανη, ανθεκτική, διασκεδαστική. Είμαι με τον IRA, φαίνεται;

Στην επόμενη επίσκεψη θα πάω δυτικά να δω τις αγελάδες και τα λιβάδια πάνω από τα κύματα του Ατλαντικού, να συμπληρώσω την άποψη για το Eire. Με τόνο στο Ε.