Ποιοι χαίρονται, επιχειρούν επικοινωνιακές πιρουέτες, αυνανίζονται καθημερινώς προεκλογικά με λόγια και κονέ, δολοπλοκούν, κατασκοπεύουν, μηχανορραφούν και ελίσσονται, προτάσσουν το κοινό καλό, την αυταπάρνηση και άλλες μπούρδες; Μόνον οι μέτριοι.
Πρώτα οι μέτριοι υποψήφιοι. Για τους καλούς υποψήφιους, τους έχοντες δυνατότητες και οράματα, η ελληνική προεκλογική διαδικασία των εκλογών είναι αγγαρεία. Κάτι σαν εκ των ων ουκ άνευ. Για τους κακούς, τους ανάξιους, είναι μεν βολικό το θολό καθεστώς, το μπαχτσίσι και το παζάρι, αλλά δεν είναι χαρά, είναι στρες-προσπαθούν απεγνωσμένα να πιαστούν από το βαγόνι.
Μετά οι μέτριοι ψηφοφόροι που επί τετραετία ξύνονται, καφεδιάζονται και παράγουν ελάχιστα για τον εαυτό τους και τους άλλους, μεταλλάσσονται προεκλογικά σε φλύαροι αναλυτές με την ελπίδα να επηρεάσουν γνώμες οικείων, να εξασφαλίσουν εύνοιες και ρουσφέτια, να αισθανθούν αυτό που δεν είναι, να συντηρήσουν το σύστημα της μετριαρχίας. Οι καλοί συνήθως θλίβονται συλλογιζόμενοι, οι κακοί αγωνιούν καραδοκώντας.
Αυτοί γιορτάζουν. Με κινητά συνέχεια υπό φόρτιση, σαθρές λέξεις, νεκρές χειραψίες, φιλικά χτυπήματα στον ώμο, κλισέ και προσωπεία. Ο τάδε και ο δείνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε ελεύθερα, εισάγοντας προφίλ "όνομα" ή επιλέγοντας "Ανώνυμος"